Propaganda: Proizvodnja saglasnosti

SINOPSIS

Kako kontrolisati populaciju u demokratiji? Još od 1914. godine, nekolicina mislilaca u Sjedinjenim Državama počela je da razvija prve mehanizme masovnog ubeđivanja u svrhu promovisanja nepopularnog učešća SAD u Prvom svetskom ratu. Za manje od 50 godina, iz ovih mehanizama razvila se jedna od najuspešnijih industrija našeg vremena: odnosi sa javnošću.
Među teoretičarima i politikolozima, koji su kontrolisali populaciju, bio je i Edvard Bernajs. Iako nije poznat široj javnosti, imao je značajan uticaj na to kako se, pre svega, razvijala Vlada Sjedinjenih Država, ali i na razvitak liberalne demokratije. Teško je u potpunosti shvatiti društvene, političke i ekonomske transformacije prošlog veka, a da se ništa ne zna o Bernajsu. Pored popularno-kulturoloških tekovina prošlog veka, koje je plasirao kao neizostavna obeležja liberalnog društva, učestvovao je i u mračnijim istorijskim događajima, pa je na vrhuncu slave bio jedan od glavnih aktera zaslužnih za zbacivanje vlade u Gvatemali 1954. godine.Edvard Bernajs, inače Frojdov nećak, prvi je primenio koncept psihoanalize da bi uticao na racio javnog mnjenja, jer umesto da radi na zadovoljenju potreba stanovništva, on je umeo da zadovolji sve njihove nesvesne žudnje.