Mandarynki

OPIS

Akcja nominowanego do Oscara dramatu, zrealizowanego przez gruzińskiego reżysera, rozgrywa się jesienią w Abchazji, gdzie o tej porze roku dojrzewają najsłodsze mandarynki. Tegoroczne zbiory zakłóca jednak wybuch wojny, w którą zostają wplątani spokojni ludzi, stroniący dotąd od wszelkich konfliktów. Jest rok 1992. Niewielka abchaska republika dąży do niepodległości, chce odłączenia się od państwa gruzińskiego. Broniące integralności terytorialnej kraju władze Gruzji, zbrojnie sprzeciwiają się takiemu stanowi rzeczy. Tymczasem separatyści zyskują wsparcie ze strony sił rosyjskich, ich dążenia niepodległościowe popierają także ochotnicy z Czeczenii. W położonej w dolinie abchaskiej wiosce od dawna wiedli spokojny żywot imigranci z Estonii, ale wraz z początkiem zbrojnego konfliktu, większość z nich zdecydowała się na powrót do ojczyzny. W swoich domach pozostali jednak Margus, który jest właścicielem plantacji mandarynek i nie chce stracić dobytku, oraz stolarz Ivo, który pomaga sąsiadowi, choć jego śliczna wnuczka wyjechała do Estonii. Pierwszy z nich właśnie przygotowuje się do zbioru tegorocznych - wyjątkowo obfitych - plonów. A Ivo wytrwale zbija skrzynki na owoce pracy Margusa. Pochłonięci swoimi zajęciami żyją po dawnemu, jakby nie dostrzegali toczącej się w pobliżu wojny. Ale wojenna zawierucha dociera w końcu także do ich domostw. Z krwawej strzelaniny uchodzą z życiem dwaj walczący mężczyźni, stojący po przeciwnych stronach barykady. Jeden z ocalałych to czeczeński najemnik, drugi jest gruzińskim żołnierzem. Ranni znajdują schronienie w domu Ivo, który daje im dach nad głową i otacza opieką. Ale wrogowie, mimo ciężkich ran odniesionych w boju, nadal pałają do siebie nienawiścią gotowi nawzajem się pozabijać. Od ostatecznego rozwiązania konfliktu powstrzymuje ich jedynie dana gospodarzowi obietnica zawieszenia broni.