Las, 4 rano

OPIS

FORST jest zamożnym, dobrze zorganizowanym człowiekiem. Nosi markowe garnitury, drogie zegarki i buty. Kiedy go poznajemy, wydaje się królem życia. Któregoś dnia spektakularnie opuszcza korporację w której jest wiceprezesem.
Zniszczenia, jakie po sobie zostawia, nie dają nadziei na powrót
Las, 4 rano kilka lat później. Na wpół zdziczały dziad leśny; zarośnięty, brudny, w łachmanach zakłada wnyki na zwierzęta. Rozpoznajemy; to ten sam człowiek Forst. Mężczyzna mieszka w lesie, w wybudowanej przez siebie ziemiance.
Za towarzystwo ma trójnogiego psa. Żywi się mięsem upolowanej zwierzyny oraz resztkami zbieranymi dla niego przez
NATĘ, prostytutkę pracującą przy nieodległej drodze. Mają dobre porozumienie, rozmawiają o literaturze i o życiu.
Któregoś wieczoru Nata staje się ofiarą porachunków gangów wystawiających prostytutki na drogę. Forst wpada w rozpacz.
Uświadamia sobie, że bliskość, jakiej doświadczał z Natą, trzymała go przy życiu. Prawdziwe relacje tych dwojga odkrywają się w retrospekcjach; dają one obraz nadwrażliwych uciekinierów od życia, chociaż każde uciekło z innego powodu. Rozpaczający Forst wykopuje dziurę w podłodze ziemianki, układa się w niej, przysypuje ziemią i liśćmi.
W kilka dni po śmierci Naty, przed ziemianką Forsta staje trzynastoletnia Jadzia. Żąda dla siebie opieki, nie wyjaśniając, kim jest i dlaczego uciekła z miasta. Mężczyzna nie chce niczyjej obecności, próbuje odprawić Jadzię, ale ta jest uparta i nie zamierza ustąpić. Ustalają warunki. Forst przyjmuje Jadzię na okres próbny.
Mijają dni, Jadzia wrasta w las i trudne życie z Forstem. Znosi je zadziwiająco dzielnie, sama odciskając ślad na wzajemnych relacjach; Forst łagodnieje, uczy Jadzię zwyczajów lasu, otwiera się krok po kroku. Niestety, o dziewczynkę upomina się przeszłość; w lesie pojawia się dawny opiekun Naty, zgłaszając rodzicielskie pretensje do Jadzi. Jego intencje nie są czyste.
Wyjawia, że zamierza przeznaczyć dziewczynkę do pracy na ulicy.
Forst brutalnie zabija Borię. W leśnym życiu dziwnej pary następuje kryzys. Jadzia odchodzi, Forst wraca do starych nawyków, zakopuje się w ziemi i okrywa liśćmi. W sekwencji podziemnych wspomnień odkrywa się prawda o przyczynie ucieczki Forsta od dawnego życia. Mężczyzna stracił w wypadku córkę i nie potrafił sobie poradzić z poczuciem winy.
Forst wykopuje się spod ziemi. Rusza na poszukiwania Jadzi.