Anna Karenina

OPIS

W ponadstuletniej historii kina niemal od początku jego istnienia filmowcy sięgali po opasłe arcydzieło Lwa Tołstoja, w którym pisarz wystąpił przeciwko skostniałej obyczajowości wyższych warstw społeczeństwa rosyjskiego. Do jednej z pierwszych i najbardziej znanych wersji niemych zalicza się film z 1910 r. z Mariją Germanową w reżyserii Władimira Gardina, specjalisty od adaptacji rosyjskiej klasyki. W kolejnych ekranizacjach w role pięknej Anny Kareniny wcielały się największe gwiazdy: Greta Garbo, Vivien Leigh, Tatiana Samojłowa. Urokowi powieści i jej bohaterki nie oparli się również twórcy telewizyjni: w amerykańskim serialu z 1985 r. główną rolę zagrała Jacqueline Bisset. Latem 2009 roku odbyła się w Petersburgu światowa premiera najnowszej ekranizacji powieści Lwa Tołstoja w reżyserii Siergieja Sołowiowa z Tatianą Drubicz w roli tytułowej, a głównym producentem filmu jest rosyjski Kanał 1. Wersja telewizyjna kinowego filmu będzie miała swoją premierę w 2010 r. Anna Karenina Bernarda Rose’a ma rysy pięknej Francuzki Sophie Marceau, której partneruje Sean Bean. Reżyser zadbał nie tylko o dobrą obsadę, ale też o szczegóły realizacyjne: kostiumy, pięknie fotografowane krajobrazy, stylowe wnętrza arystokratycznych pałaców, klimat epoki. Jego film wręcz epatuje zachwytem nad Rosją, co jeszcze podkreśla znakomicie współgrająca z fabułą muzyka wielkich rosyjskich kompozytorów. Osadzoną w realiach carskiej Rosji, w latach 80. XIX wieku, historię wielkiej miłości tytułowej Anny Kareniny do przystojnego hrabiego Wrońskiego, Bernard Rose potraktował inaczej niż zwykle, równolegle rozbudowując wątek miłosny łączący Kostię Lewina i Kitty Szczerbacką, który w innych ekranizacjach przybierał raczej charakter marginalny. Moskwa zimą 1880 r. Powróciwszy z prowincji do Moskwy, pisarz Kostia Lewin spotyka na ślizgawce Kitty, szwagierkę starego kompana Stiepana Obłońskiego nazywanego Stiwą. Zauroczony śliczną panną, zwierza się przyjacielowi ze swego uczucia. Jeszcze tego dnia składa wizytę w domu rodziny i prosi o rękę Kitty, ale ona odrzuca oświadczyny, licząc na związek z hrabią Wrońskim, w którym jest zakochana. Tymczasem nazajutrz z Sankt Petersburga przyjeżdża w odwiedziny do ukochanego brata Stiwy Anna Karenina. Na moskiewskim dworcu kolejowym poznaje hrabiego Wrońskiego, który wyszedł na spotkanie matki, podróżującej tym samym pociągiem. Anna jest wstrząśnięta tragedia, do której dochodzi na peronie: pod kołami pociągu ginie bowiem pracownik kolei. Niebawem Anna i Wroński spotykają się ponownie na wielkim balu. Nie mogą oderwać od siebie oczu, nie potrafią ukryć wzbierającego uczucia. Anna poświęca hrabiemu każdy taniec, ku wielkiej rozpaczy Kitty. Następnego dnia wieczorem postanawia wrócić do Sankt Petersburga, do męża i ukochanego syna Sieroży. Zakochany Wroński podąża za nią i wyznaje jej miłość. Choć i on nie jest jej obojętny, zamężna kobieta broni się przed uczuciem. Wroński nie daje za wygraną, nie chce wrócić do Moskwy, mimo próśb coraz bardziej zaniepokojonej Anny. Ostatecznie wbrew wszelkim moralnym zasadom i towarzyskim konwenansom Anna Karenina daje się porwać żarliwej miłości. Ich romans rozkwita. Tymczasem Kostia Lewin bawi na wsi. Rzuca się w wir pracy, próbując zapomnieć o nieszczęśliwej miłości do Kitty. W końcu, za namową przyjaciela, oświadcza się jej ponownie i tym razem zostaje przyjęty.