Serial polega na prawie stuprocentowej improwizacji aktorów, którzy posiadają wiedzę jedynie na temat linii fabularnej oraz wiedzą, jakich rekwizytów mogą użyć, kto w danej scenie występuje oraz jak dana scena powinna się zakończyć. Wszystkiego dowiadują się dopiero na chwilę przed wejściem na scenę, dlatego dialogi, sceniczne gagi czy sposoby realizacji podyktowanej fabuły pozostają improwizowane. Często w serialu występują w roli gościa osoby znane powszechnie w środowisku telewizyjnym – ich rolą jest obejrzenie początku odcinka z poziomu widza, a następnie po zabrzmieniu sygnału, wejście na scenę, wysłuchanie reżysera i odegranie postaci przez niego podyktowanej. W takiej sytuacji scena jest skupiona przede wszystkim na gościu, od którego zależy humor i dobre przeprowadzenie sceny. Maria Czubaszek, po odegraniu epizodycznej roli, została wcielona do serialu na stałe. Scenariusz, choć nieodbiegający stylistyką od innych oper mydlanych, zrealizowany jest tak, by umożliwić komikom i gościom jak największe pole do popisu. Często obecne jest także wzajemne prowokowanie, w postaci próśb o zacytowanie wiersza, zaśpiewanie piosenki czy wyszkolenia kogoś w danej (często nieznanej dla aktora) dziedzinie. Jako że jest to serial obyczajowy, nie brakuje także scen lirycznych i dramatycznych, które poprzez zachowanie widzów i publiczności, przeradzają się w komedię. Reżyserem spektakli jest ich pomysłodawca Dariusz Kamys, który pełni też rolę inspicjenta opiekującego się fabułą, wtajemniczającego aktorów w tematykę następnych scen i kontrolującego grę z pozycji suflera. Ponadto zaprasza gości na scenę, prezentuje didaskalia widzom telewizyjnym oraz kończy daną scenę za pomocą sygnału. Całość historii jest spójna od początku istnienia programu i stanowi jedną z najdłuższych historii polskiej telewizji i kabaretu.