OPIS
Przemyślenia na temat ludzkiego życia w całym jego pięknie i okrucieństwie, wspaniałości i banalności. Wędrujemy jak we śnie prowadzeni przez narratorkę, która niczym Szeherezada snuje swoją opowieść. Epizodyczne wydarzenia nabierają równie dużego znaczenia, jak fakty z historii. Para szybuje ponad zniszczoną podczas wojny Kolonią. W drodze na przyjęcie urodzinowe ojciec zatrzymuje się, by w strugach deszczu zawiązać córce sznurowadła. Nastolatki tańczą przed kawiarnią. Żołnierze pokonanej armii maszerują do obozu jenieckiego.
Film przypomina żałobną odę oraz kolaż scen, które ukazują kwintesencję kruchości ludzkiego istnienia.