Zandarm w Nowym Jorku

OPIS

Brygada żandarmów z Saint - Tropez otrzymała zaszczytne wyróżnienie: będzie reprezentować francuską policję na Międzynarodowym Kongresie Żandarmerii w Nowym Jorku. Wszyscy raźno przygotowują się do podróży. Amerykańską metropolię pragnie zwiedzić także Nicole, córka żandarma Cruchota, przysparzająca swym temperamentem wielu kłopotów zapracowanemu ojcu. Dziewczyna udaje się w ślad za tatusiem do Hawru, gdzie brygada okrętuje się na transatlantyk "France". Nicole dostaje się potajemnie na statek i rozpoczyna podróż jako gapowiczka. Podczas kilkudniowego rejsu Cruchot uczy kolegów angielskiego, ale wszyscy wykazują straszliwą tępotę. Pewnego dnia Cruchot dostrzega córkę na pokładzie, ale tłumaczy to sobie przywidzeniem. Nicole tymczasem zawiera znajomość z przystojnym włoskim policjantem. Po przybyciu do Nowego Jorku panienka zostaje zatrzymana przez policję. W komisariacie dziewczyna wzbudza zainteresowanie amerykańskiego dziennikarza, który postanawia wylansować ją w telewizji. Tak się składa, że do tego samego studia telewizyjnego, w którym przed kamerami debiutuje Nicole, przybywają poproszeni o udzielenie wywiadu francuscy żandarmi. Cruchot, zobaczywszy córkę, rusza za nią w pościg, powodując wielkie zamieszanie. Pogonie za córką niepokoją jego kolegów, którzy do tej pory nie zauważyli jeszcze dziewczyny i sądzą, że Cruchot ma halucynacje. Żandarm zostaje więc wysłany do psychoanalityka. Diagnoza brzmi: frustracja i przerost ojcowskiej odpowiedzialności. Tęsknota za prawdziwym francuskim befsztykiem zmusza Cruchota do długiego poszukiwania w sklepach na przedmieściu odpowiedniego na ten cel kawałka mięsa. W drodze powrotnej paczkę z cennym zakupem wyrywa żandarmowi z ręki młodociany przestępca na motocyklu. W Cruchocie budzi się (głodny) lew. Rusza w pościg za złodziejem. Za pomoc w jego schwytaniu otrzymuje specjalne podziękowanie od nowojorskiej policji. Tymczasem w przedostatnim dniu Kongresu w gazecie ukazuje się zdjęcie Nicole całującej się z włoskim policjantem, podpisane "Romans dnia". Tego już Cruchot nie może ścierpieć. "Żandarm w Nowym Jorku" uchodzi za najlepszą komedię z cyklu ukazującego perypetie brygady stróżów porządku z Saint - Tropez, choć tak jak pozostałe filmy z tej serii wykorzystuje przede wszystkim prosty humor sytuacyjny i umiejętności mimiczne występujących w nim aktorów. Wyjazd bohaterów do Nowego Jorku jest okazją do spojrzenia na Amerykę oczyma przeciętnego Francuza i do dobrodusznej kpiny z obu nacji: z francuskiej zarozumiałości i namiętności kulinarnych z jednej strony, a z amerykańskiej telewizji oraz mody na terapię psychoanalityczną - z drugiej. Jest też w filmie dość ciekawy, specyficznie nowojorski cytat filmowy: scena ni to tańca, ni to bójki między nowojorskimi policjantami i młodzieżowym gangiem, nawiązująca do głośnego musicalu Roberta Wise'a "West Side Story".