Pornografia

OPIS

Adaptacja wydanej po raz pierwszy w 1960 r. w Paryżu powieści Witolda Gombrowicza. Jan Jakub Kolski (rocznik 1956) należy bez wątpienia do najbardziej oryginalnych twórców polskiego kina. To właśnie on podjął się przeniesienia na ekran gombrowiczowskiej, niefilmowej prozy, co zdaniem wielu było przedsięwzięciem karkołomnym, aczkolwiek w rezultacie udanym. Reżyser debiutanckiego "Pogrzebu kartofla" oraz "Pograbka", "Jańcia Wodnika", "Historii kina w Popielawach", "Daleko od okna", "Jasminum" zdobył wiele ważnych nagród, stworzył filmy przepełnione niepowtarzalnym nastrojem i magią, odkrywające uroki wsi, sławiące polską prowincję. Niezwykła jest też jego "Pornografia", perfekcyjnie zrealizowana i przepięknie filmowana, w której współgrają atmosfera tajemniczości, wysmakowane plastycznie zdjęcia i muzyka, podkreślająca dramaturgię. Film Kolskiego miał bardzo dobrą prasę, entuzjastycznie przyjęła go międzynarodowa krytyka, doceniając walory realizacyjne oraz znakomitą obsadę. Koncertowy popis aktorskiej gry dali: Krzysztof Majchrzak (nagroda na 28. FPFF w Gdyni w 2003 r), Adam Ferency, Krzysztof Globisz. Polskie Nagrody Filmowe "Orły" przyznano aktorowi drugoplanowemu Janowi Fryczowi oraz za scenografię, zdjęcia i muzykę. "Pornografia", choć tu nie zdobyła nagrody, stała się wydarzeniem prestiżowego weneckiego festiwalu filmowego, była też polskim kandydatem do Oscara. Akcja toczy się w okupowanej Polsce. Jest rok 1943. Konstrukcja fabularna filmu opiera się na wydarzeniach rozgrywających się w majątku w Powórnej, gdzie wraz z żoną i córką mieszka Hipolit (Krzysztof Globisz), który zaprasza do siebie gości: starego znajomego, pisarza Witolda (Adam Ferency) i jego nowego towarzysza, demonicznego Fryderyka (Krzysztof Majchrzak), bywalców stołecznych lokali, gdzie toczą filozoficzne dysputy na rozmaite tematy. Obydwaj panowie poznali się przypadkowo i natychmiast przypadli sobie do gustu. Chętnie korzystają z zaproszenia i gdy zapada zmrok zjawiają się w Powórnej, wylewnie witani przez gospodarza, który wychodzi im naprzeciw z lampą naftową. O poczęstunek dla szanownych gości zadbała żona Hipolita, zbytnio zaglądająca do kieliszka Maria (Grażyna Błęcka - Kolska). Pobyt Witolda i Fryderyka na wsi zupełnie odmienia życie mieszkańców podupadającego dworku na ziemi sandomierskiej, a nawet ich sąsiadów. Tu wszystko toczy się leniwie, w piekącym słońcu upalnego lata, a gdzieś z oddali dochodzą odgłosy okrutnej wojny, w której pogrążony jest kraj. Gdzieniegdzie pojawiają się bandy, napadające i rabujące, ale ogólnie panuje spokój. Może trochę z nudów i próżności goście zaczynają wcielać w życie swój plan, ocierający się o perwersję i groteskę. W osobliwą grę wciągają dwoje nastolatków, świeżą i młodziutką córkę gospodarza, Henię, i jej przyjaciela z dzieciństwa, Karola - syna rządcy z pobliskiej wioski, którego ojciec oddał Hipolitowi pod opiekę i do pomocy w gospodarstwie. Henia chce poślubić starszego od siebie adwokata, Wacława Paszkowskiego z Rudy, który niebawem ma się jej oświadczyć. Trudno o lepszego kandydata na męża - odpowiedzialny, mądry, oczytany. Tymczasem Witold i Fryderyk uznają, że to Karol i Henia są dla siebie stworzeni.