OPIS
Violeta Parra (Francisca Gavilán) urodziła się w biednej wielodzietnej rodzinie. Jej ojciec, nauczyciel muzyki, miał problem z alkoholem, w domu często brakowało wszystkiego. Miłość do rodzimego folkloru Violeta odziedziczyła po matce, która w wolnych chwilach grała na gitarze i śpiewała ludowe piosenki. Dzięki talentowi i samozaparciu dziewczynie udało się wygrać z losem. Wyrosła na ikonę muzyki folk i stała się w swoim kraju legendą. Jej dorosłe życie obfitowało w dramatyczne momenty. Przeżyła śmierć córeczki oraz burzliwy romans z dużo młodszym mężczyzną (Thomas Durand). Nie potrafiła też pogodzić się z przemijaniem i starzeniem. Poza muzyką pasją Violety były sztuki plastyczne, w tym zwłaszcza malarstwo. W lutym 1967 roku 49-letnia artystka popełniła samobójstwo. Doskonała opowieść o życiu kultowej chilijskiej piosenkarki Violety Parry, inicjatorki nurtu Nueva Cancion. Odbiegający formą od typowych produkcji biograficznych film odsłania skomplikowaną osobowość wielkiej artystki, ujawnia jej sekrety, namiętności i lęki. Oprócz pięknych piosenek Parry i niebanalnej formy siłą obrazu Andrésa Wooda (nagradzane filmy Machuca, Dobre życie) jest przejmująca kreacja Franciski Gavilán (Ulisses), która otrzymała za tę rolę nagrodę na festiwalu w Limie. Obraz zdobył ponadto Główną Nagrodę Jury na Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego w Sundance, a także prestiżowe nominacje do hiszpańskiej Goi, meksykańskiego Ariela oraz do nagrody argentyńskich krytyków. Warto wiedzieć, że w biografii Parry był również polski epizod – w 1955 roku artystka odwiedziła Warszawę, gdzie wystąpiła podczas Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów.