Содржина
Ово је прича о Споменки која је „ни дете, ни одрасла“ и која, након распада породице, живи код својих тетке и тече. Мајка јој најави долазак из иностранства после дуго времена, што у Споменки пробуди наду да ќе поново бити сви заједно, заједно са њеном несреќно удатом старијом сестром - трудницом и малим братом који живи на селу код очевих роѓака... Споменка обилази празну куќу у којој је провела детињство, верујуќи да ќе успети да поврати ишчезло време ако бар донекле поправи запуштени дом... Труди се, уз помоќ свог другара, да некако оживи хладне зидове родитељске куќе... Суровост, али и вечита људска нада и потреба за топлином, тема су ове приче. Али ни такав сукоб са таквом животном реалношќу неќе смањити Споменкин животни оптимизам...